 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
На дрыгвяністым імшаніку
Ля самае Лысай гары
Расце пень трухлявы
Ушыркі.
Гнілушкі, што лічаць яго
Сваёй камунальнай кватэрай,
Заўсёды смяюцца ў адказ на размовы
Пра крызіс дэмаграфічны.
І пню не шкада больш
Апошняга кволага парастка,
Змерзлага ўзімку,
І цішыню
Ён сабе ўяўляе ні мала ні многа
Пажарам лясным,
Хай ніколі не стрэтым.
Калі каляндар скіне пёры да лічбы 13,
А круг ананасу на небе прашамкае:
Пятніца, —
Ц і не апошні з чартоў,
Прысеўшы на пень і смакуючы піпку, раскажа
Легенду
Пра тое, як тысячу вёснаў таму
Ён танчыў мазурку на самым апошнім
Шабашы,
А потым гару разам з пеклам
На бястэрміновы рамонт зачынілі…—
І пню стане чорта шкада аж да слёзаў трухлявых.
Калі ўсё імжыць,
Прылятае да пня процьма сініх
Балотных агнёў — разам грэцца.
І пень уяўляе сябе ліхтаром,
Катораму шэнціць
Адно толькі ў непагадзь.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
